algemene begraafplaats Spanjaardslaan - Leeuwarden
De oude stadsbegraafplaats is aangelegd tussen 1830 en 1833. Veranderde opvattingen over de hygiëne leidden in 1829 tot een verbod op begraven in en om kerken. Steden met meer als 1000 inwoners moeten een begraafplaats buiten de bebouwde kom aanleggen. Leeuwarden vond niet meteen een geschikte plek, maar na enig zoeken kwam deze plek als goede optie naar voren. Lucas Pieters Roodbaard (1782-1851) "architect van de buitenplaatsen" kreeg de opdracht voor het ontwerp van de begraafplaats. Hij tekende een ruim opgezet begraafpark in Engelse landschapsstijl met vier organisch gevormde grafvelden voor de vijf klassen. Die indeling vormde een afspiegeling van de negentiende-eeuwse standenmaatschappij. Er werd ook ruimte gereserveerd voor een joodse begraafplaats.
Op 3juli 1833 werdt het eerste stoffelijke overschot ter aarde besteld. De begraafplaats is niet lang in gebruik gebleven. Na de opening van de Noorderbegraafplaats in 1919 werden er geen nieuwe graven meer uitgegeven aan de Spanjaardslaan. Het aantal begrafenissen nam dan ook gestaag af, maar pas op 31 december 1969 werd de (intussen als rijksmonument aangewezen) begraafplaats gesloten. Uiteindelijk hebben bijna 50.000 duizend mensen hier hun laatste rustplaats gevonden.
Vanaf 1995 heeft de stichting Oude Stadsbegraafplaats Leeuwarden zich ingezet voor het behoud van de begraafplaats. Bezoekers kunnen nu genieten van het prachtige park wat wordt onderhouden, de stenen zelf worden niet onderhouden, hetgeen dus prachtige plaatjes opleverd. De stenen zijn zelden meer leesbaar, maar de symboliek zegt vaak genoeg.
